Al ware het , dat ik de taal van mensen sprak en die van de engelen,maar ik zou de liefde niet hebben ,zo was ik een klinkend metaal geworden of een luide schel.
Mijn woorden zouden dan heel hard klinken en schel. Ik zou dan niet vanuit mijn hart bewogen zijn met mijn verloren en in de goot geraakte medemens.
Wij leven in het laatste van de dagen, de verschrikkingen zijn vele. De een na de andere ramp vind plaats. Ons geloven is niet leuk,maar wij moeten ernst maken met het zoeken naar verloren mensen. Ons geloof geeft ons houvast in dit leven als wij zelf heel veel meemaken,en toch vanuit het geloof vragen,leer ons te leven, te lijden,te wachten.
